De serieuze klassieke cd als kerst-cadeau heeft afgedaan. Hij is de sluitpost geworden van menig cadeaulijstje. Tot een paar jaar terug was de decembermaand voor Prelude de maand die het jaar vervolmaakte. Vandaag de dag is december geworden tot een gewone omzetmaand, nog wel de beste van het jaar, dat wel, maar toch is de kas aan het eind van de dag snel opgemaakt.
De klassieke cd als sluitpost van het cadeaulijstje. Dat gaat dus ongeveer als volgt:
“Goedemorgen mevrouw, meneer, kan ik u ergens mee helpen?”
“Goedemorgen, wij zoeken nog een kerstcadeautje.”
“Heeft u iets speciaals op het oog?”
“Nou, we kennen niet precies de smaak van degene voor wie het bestemd is, maar wat heeft u zoal in de aanbieding?”
Ik wijs het echtpaar op een cd met pianoconcerten van Haydn uitgevoerd door fortepianist Andreas Steier en het Freiburger Barockorchester. Die Harmonia Mundi cd wordt tijdelijk aangeboden voor € 17,00 in plaats van € 21,85.
“O nee, dat is te duur. Heeft u niet iets goedkopers?”
“Zeker, hier heb ik een cd met vroege strijkkwartetten van Ludwig van Beethoven. Erg toegankelijke muziek en prachtig uitgevoerd door het Quatuor Mosaïques. Kost € 14,50.”
“Nee, ook die prijs ligt echt niet in de bedoeling”, zegt mevrouw, “we hebben al zoveel uitgegeven”.
Kijk, dat heb ik nou weer, zoals gezegd, de klassieke cd als sluitpost van de cadeaubegroting.
Ik denk het echtpaar een fantastische suggestie aan de hand te doen door het te wijzen op een cd met concerten van de barokcomponist Francesco Manfredini. Hij componeerde aansprekende muziek in de stijl van Vivaldi en Corelli en zijn twaalf Concerti opus 3 zijn vastgelegd op een volwaardige cd die door Prelude wordt aangeboden voor het luttele bedrag van slechts twee euro (catalogus-cd CPO).
“Nou nee, dat is nou ook weer niet de bedoeling”, laat mevrouw bijna verontwaardigd weten.
“Waarom niet?”, luidt mijn antwoord, “het zijn een prachtige uitvoeringen en de opnamekwaliteit is meesterlijk. Die twee euro hoor je er echt niet aan af.”
In een poging de deal af te ronden gooi ik nog een extra stimulus in de strijd.
“Mevrouw, voor mij maakt het echt niets uit, of u nou een cd-tje koopt van twee euro of van tien, ik zal echt mijn vrouw niet bellen met de opdracht een extra kippenboutje te kopen voor de kerst. Grapje mevrouw, als ik de cd netjes inpak, het prijsje eraf, dan is er niets aan de hand. De ontvanger zal er blij mee zijn.”
Mevrouw blijkt niet vermurwen: “Meneer, stel je voor dat de muziek niet in de smaak valt dan zien ze de prijs toch bij het ruilen!”
Daar heb ik dus niet van terug. Uiteindelijk besluit het echtpaar over te gaan tot de aanschaf van een sterk afgeprijsd Mozart-cd-tje van net even negen euro. Tijdens het afrekenen vertelt meneer nog dat hij heeft ingetekend op die ‘prachtige Concertgebouworkest cd’s die zo goedkoop worden aangeboden door het NRC Handelsblad’.
“Wat vindt u daarvan, dat zijn toch mooie opnames?”, luidt zijn opbeurende vraag.
“Meneer, dit soort branchevreemde acties dragen ertoe bij dat de reguliere klassieke cd-winkels uit het straatbeeld verdwijnen. En dan vraagt u mij wat ik daarvan vind. Daarbij komt nog dat ik van mening ben dat een krant nieuws moet verkopen en geen cd’s.”
“Ja, dat is natuurlijk zo”, zegt mevrouw, “kom, we gaan. Prettige feestdagen.”
“Voor u hetzelfde en een gezond 2006.”
Ik besluit een opkikkertje te nemen in de vorm van een sterke espresso. De machine heeft amper het koffiekopje gevuld als een volgende klant zich aandient.
“Goedemorgen, ik ben op zoek naar de Messiah van Händel. Heeft u die?”
”Jazeker, kijkt u eens”.
Ik reik haar de versie aan van het door Masaaki Suzuki geleide Bach Collegium Japan.
“Voor mij nog steeds de onbetwiste nummer één mevrouw, een prachtige versie.”
‘Hoe duur is die?”, vraagt mevrouw.
“Hij is niet duur mevrouw,” luidt mijn logische antwoord.
“Nou, eh, ja, eh, wat kost hij dan?”
“Het zijn twee cd’s mevrouw en de prijs bedraagt veertig euro.”
In haar ogen zie ik het excuus ontstaan.
“O, eh, nou ja, ik moet hem eigenlijk cadeau vragen en veertig euro is dan misschien wel wat veel.”
“Daar kan ik geen antwoord op geven mevrouw, ik weet niet aan wie u het cadeau vraagt.”
“Nou, ik denk er nog even over na,” en weg is ze.
Om mezelf wat op te beuren leg ik de Caldara cd van het ensemble La Gioia Armonica in de cd-speler. Wat een heerlijke muziek! Daar kom ik de kerstdagen wel mee door…
Caldara: Cantate, Sonate ed Arie