Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik ben het wel een beetje zat. Al die herdenkingen… Vorig jaar was het onder andere de beurt aan Mozart, die ware hij niet overleden toen de gezegende leeftijd van tweehonderdvijftig jaar zou hebben bereikt. In 2000 ging wereldwijd de vlag halfstok, pardon in top, om de tweehonderdvijftigste sterfdag van de grootste Bach aller tijden te commercialiseren. Ja, ja, als het om herdenken gaat, weet de handel hoogtij te vieren!
Dit jaar moet de componist die in 1705 de toen twintig jaar jonge J. S. Bach tot een driehonderd kilometer lange voetreis naar Lübeck wist te verleiden er aan geloven. U weet over wie ik het heb, de grootmeester op het orgel: Dietrich Buxtehude.
Gevierd wordt niet dat hij driehonderdzeventig jaar geleden het levenslicht aanschouwde, maar dat hij dit jaar precies drie eeuwen terug het tijdelijke met het eeuwige verruilde.
Ach, Buxtehude. Tijdens zijn leven erkend als groot componist, aanbeden door nu méér beroemde tijdgenoten als Georg Philipp Telemann en Georg Friedrich Händel. En dan grijpt ook nog de commercie hem bij zijn kladden: ‘2007-BUXTEHUDEJAAR’ schreeuwen de banieren!
Prelude wil slechts een bescheiden steentje bijdragen aan het commerciële geweld. Of liever gezegd een siertegeltje. In 2003 verscheen er op het Franse label Alpha een prachtige cd met werken van Buxtehude. Het ensemble Stylus Phantasticus is er met medewerking van de sopraan María Cristina Kiehr en bariton Victor Torres te beluisteren in een tweetal vocale composities van de Noord-Duitser. Ze omzomen een aantal kamermuzikale werken van Buxtehude met als extraatje een sonate voor twee violen, viola da gamba en basso continuo van een componist die nooit een herdenkingsjaar ten deel zal vallen: Dietrich Becker (1623-1679).
Door het klikken op onderstaande cd-link wordt u de gelegenheid geboden te luisteren naar Buxtehudes Herr, wenn ich nur dich hab‘. Aansluitend hoort u als een hommage aan Becker het tweede deel uit zijn sonate voor twee violen, viola da gamba & b.c.
Buxtehude: Ciaconna – Il mondo che gira