Er moet me iets van het hart. Ik ben pisnijdig. Met Prelude doe ik al twee decennia mijn stinkende best u te attenderen op kwalitatief hoogwaardige klassieke cd-producties. Daar gebruik ik onder meer een website voor. Die wordt dagelijks bekeken en beluisterd door honderden bezoekers. Het overgrote deel daarvan laat het daarbij. In elk geval plaatst er maar een zeer bescheiden percentage van de website bezoekers een bestelling als vervolg op dat kijken en luisteren. Daar kan ik mee leven. Klassieke muziek maakt deel uit van ons cultureel erfgoed. Het is een goede zaak dat die muziek onder de mensen wordt gebracht en het doet mij deugd dat ik daar mijn steentje aan kan bijdragen.
De liefhebbers die wel besluiten een of meerdere van de door mij aanbevolen cd’s bij Prelude te kopen ben ik erkentelijk. Zij maken het mogelijk dat ik mijn Prelude-activiteiten kan voortzetten. Mijn werk zie ik als een missie. Gelooft u het of niet, maar wat ik eraan overhoud, is net voldoende om de winkeldeur van open te houden, de website in de lucht te houden en de concerten in de Baarnse Paaskerk mede mogelijk te maken. Daar kies ik zelf voor. Daar hoort u mij dan ook niet over klagen.
Waarom dan zo boos? Wel, dat zal ik u uitleggen. Sinds tijden vecht ik als een Don Quichot tegen de verzieking van de klassieke cd-markt. Duikt u maar eens in de Leestrommel van Prelude. Daar leest u over de afbraakmethodes van de Universal Music Group, de verkleutering van Radio 4, de door broodschrijvende muziekjournalisten bejubelde ondermaatse cd’s, de ook door ‘kenners’ gevierde ongein van Jan Rot en wat dies meer zij.
In 2003 spuide ik mijn kritiek bij cd-distributeur Codaex over een tijdelijke prijsverlaging van de door het Zweedse BIS uitgebrachte reeks cantates van Johann Sebastian Bach uitgevoerd door het Bach Collegium Japan (BCJ) onder leiding van Masaaki Suzuki. Mijn klagen was tegen dovemansoren gericht en mocht niet baten. Sterker nog, eind 2007 gooide men opnieuw de cd’s van het BCJ in de dump. Begrijpt u me niet verkeerd, ik heb niets tegen speciale aanbiedingen. Een nieuw uitgebrachte cd mag wat mij betreft best ter introductie sterk in prijs verlaagd worden aangeboden. Wat mij steekt zijn de incidentele prijsverlagingen in het kader van vallende bladeren, frisse lentedagen, zwoele zomeravonden en jubilea.
Over jubilea gesproken. Begin dit jaar sloeg me plots de schrik om het hart. Volgend jaar is het namelijk twintig jaar geleden dat Masaaki Suzuki van start ging met zijn BCJ. Ik pakte de telefoon en belde met een mij bekende medewerker van BIS in Stockholm. Ik deed hem de suggestie aan de hand om in het kader van het BCJ-jubileum van het eerste in 2010 verschijnende deel van hun Bach-reeks een feestelijke uitgave te maken. Die zou dan samen met een overzichtscatalogus voor bijvoorbeeld een bedrag van 10 euro in de markt gezet kunnen worden. Alleen maar blije gezichten dan. Die van trouwe verzamelaars van cd’s van het BCJ, zij zouden voor een spotprijs een nieuw deel kunnen toevoegen aan hun collectie. Het brede publiek dat voor weinig een prachtige cd met cantates van Bach kon aanschaffen. Een aankoop die bovendien naar meer zou doen verlangen. En natuurlijk ook tevredenheid bij mij om voor de hand liggende redenen. Mijn suggestie ging in Zweden het ene oor in en het andere uit, leest u het vervolg maar.
Op 19 oktober 2009 ontving ik van een mij onbekende liefhebber een e-mail met de volgende inhoud: ‘Anderhalve week geleden was ik in Brussel, waar ik deel 1 van de limited anniversary edition van de Bach-cantatereeks van Bach Collegium Japan heb aangeschaft. Het was mijn eerste uitgebreide kennismaking met deze Bach-uitvoeringen, en ik ben zo enthousiast dat ik ook de drie overige delen zou willen aanschaffen. Op uw website maakt u nadrukkelijk reclame voor het Bach Collegium Japan, maar de vier boxen trof ik niet aan in het overzicht. Mijn vraag is daarom of deze editie in Nederland leverbaar is, en meer in het bijzonder via uw winkel.‘
Mijn hemel, dacht ik, ook BIS is nu definitief besmet met het dozenvirus! Via distributeur Codaex vernam ik dat de uitgebrachte grootverpakkingen met daarin steeds tien (sa-)cd’s binnenkort ook in Nederland te koop zullen zijn en wel als exclusieve aanbieding bij de leden van de Vereniging Klassieke Zaken. Mijn antwoord aan de liefhebber zag er dan ook zo uit: ‘De cd-boxen waar u op doelt zijn nog niet leverbaar in Nederland. Informatie leert mij, dat de betreffende uitgaven binnenkort zullen worden aangeboden via de Vereniging Klassieke Zaken, een organisatie waar ik nadrukkelijk geen lid van ben. Dus kan ik u de sets vooralsnog niet leveren. Ik ben nog aan het overwegen of ik ze via eigen import kan gaan aanbieden.‘
Welnu, ik heb besloten de vier dozen met cantates van Johann Sebastian Bach uitgevoerd door het BCJ onder leiding van Masaaki Suzuki in de winkelcollectie van Prelude op te nemen. Zodra ze beschikbaar zijn, meld ik u dat op de nieuwspagina van Prelude. Over de prijs kan ik u nog niets zeggen, maar die zal in elk geval die van de Verenigde Klassieke Zaken niet te boven gaan.
Rest mij nog te melden dat ik op geen enkele wijze verantwoordelijk ben voor deze vorm van marktverzieking. Maar dat had u al begrepen.
Naschrift:
Via eigen importkanalen heeft Prelude in de maand november een respectabel aantal dozen vol Bach door het BCJ kunnen inkopen en verkopen. Begin december was de voorraad vrijwel uitgeput en ik kon de puf niet vinden nog een keer na te bestellen. Het BCJ-dozenboek is daarmee wat Prelude betreft gesloten.