Sinds medio vorig jaar maak ik voor de Concertzender het tweewekelijkse radioprogramma Sound the Trumpet, Strike the Viol. Bij het samenstellen van dat programma krijg ik van de internetomroep de vrije hand. De muziekkeuze is dan ook geheel aan mij en de verbindende gesproken teksten komen uit eigen koker. Er is een regel waar ik mij aan heb te houden: de afleveringen kennen een tijdslimiet van zestig minuten. De productie van zo’n uur radio kost me gemiddeld een dag werk. De muziek moet worden uitgezocht, relevante informatie gezocht en ingesproken én aan elkaar worden gesmeed. Niet zelden vergaar ik de informatie in vreemde talen. Met Engels en Duits kan ik behoorlijk uit de voeten, maar met bijvoorbeeld mijn Frans is het minder gesteld. Vandaag de dag is het vernederlandsen van Franse teksten met vertaalprogramma’s een fluitje van een cent. Echter, erg accuraat zijn de daar geboden vertalingen maar zelden. Enige eigen inbreng is dan ook noodzakelijk om ‘vreemde’ aankondigingen te voorkomen. Je zou denken dat deze regel ook opgeld doet bij Radio4, maar dat is niet altijd waar. Neem het niet humoristisch bedoelde door Niels Heithuis wekelijks op de zondagochtend gepresenteerde programma De ochtend van…. In de uitzending van afgelopen eerste kerstdag kondigt Heithuis van Marc-Antoine Charpentier uit diens Noëls sur les instruments het deeltje Où s’en vont ces gays bergers aan, een instrumentaal werkje waarvan de melodie is geënt op een populair oud Frans kerstliedje. Dat zou je zo kunnen vertalen: ‘Waar gaan die blijde herders heen?’ Hoe Niels Heithuis het werkje van Charpentier aankondigt? Luistert u maar…
