Medio december vorig jaar is Preludes Leestrommel aangevuld met een verhaal over de nieuwste cd van de Nederlandse countertenor Maarten Engeltjes. Dit naar aanleiding van het feit dat op zijn website te lezen staat dat die cd met cantates van J. S. Bach (vanaf 15 december 2008) ‘uiteraard bij alle (!) klassieke vakhandels in Nederland’ te koop is. Bij Prelude dus niet. Na het beluisteren van de cd kon ik alleen maar concluderen dat Engeltjes Bach nou niet echt je dat was.
In dat verhaal maakte ik ook melding van het feit dat de countertenor zich over de verkoopaantallen van zijn Bach-cd geen zorgen hoefde te maken. De Nederlandse recensenten en ook de AVRO – die gaf zijn cd een week lang cadeau aan winnaars van het nogal onnozele spelletje Pauzetoets – zouden daar wel de helpende hand bij bieden. En zo is het ook gegaan. Roel Sikkema liet in een lovende recensie in het Nederlands Dagblad (zie ook de advertentie) weten dat ‘de opname enerzijds direct en verstaanbaar is, maar waar de ruime akoestiek van de grote Dordtse kerk toch nog hoorbaar is. Kortom, een aanrader, deze sympathieke Bach-cd’. Trouws muziekmedewerker Peter van der Lint repte in zijn krant niet alleen over de vrolijkheid van Bach, hij bejubelde ook de orkestrale begeleiding en prachtige orgelklank. U leest het allemaal onder deze link.
In de eerste week van januari 2009 blijkt uit een door het management van Maarten Engeltjes verstuurde e-mail dat men daar in Preludes Leestrommel is gedoken. Ze troffen er het verhaal over Engeltjes’ Bach aan. Mocht u denken dat ik de mantel kreeg uitgeborsteld dan heeft u het mis. Zowel het management als Engeltjes zelf delen de door mij geventileerde mening ‘over het eindproduct volkomen’. De cd die in de handel is gebracht bevat namelijk een versie die daar niet voor bedoeld was en had dus nooit uitgegeven mogen worden. Een juiste versie van Engeltjes’ Bach wordt binnenkort alsnog gepresenteerd. Vanzelfsprekend betreurt het management de gang van zaken zeer. Deze regel uit het bericht van Engeltjes’ management wil ik u niet onthouden: “Helaas merkten wij afgelopen week dat de verkeerde cd nog steeds op diverse plaatsen verkocht wordt, en met dank aan uw site kwamen we er vandaag ook achter dat de pers deze versie ook gewoon in handen heeft gekregen.”
Voor mij rest nog deze vraag; is het niet genant dat de hier aangehaalde muziekjournalisten van het Nederlands Dagblad en Trouw hun positieve opinies baseerden op een cd-versie die duidelijk niet in juiste balans was? Indien zij, en datzelfde geldt natuurlijk ook voor de redactieleden van de AVRO, beschikken over een sympathicus zenuw dan zou het schaamrood ze naar de kaken moeten stijgen.
De distributeur van de ‘verkeerde’ Bach-cd heeft inmiddels een bericht de wereld ingestuurd met het dringende verzoek het product niet meer te verkopen. Reeds verkochte exemplaren kunnen als de nieuwe persing daar is worden omgeruild. Ik ben benieuwd of de AVRO de Pauzetoets-winners dan ook zal verblijden met een nieuwe versie van Maarten Engeltjes’ Bach.
Ondertussen zie ik nieuwsgierig uit naar dat product. U hoort nog van mij.
Oordeel over een eindproduct
Inmiddels heb ik de ‘juiste’ versie van de cd van Maarten Engeltjes beluisterd. Het moet me van het hart dat ik Engeltjes’ Bach niet overtuigend vind. Enerzijds vormt de te ruime akoestiek van de kerk in Dordrecht een hinderpaal, anderzijds weet de zanger niet te overtuigen. Slotsom: een overbodige cd-productie. Verder wil ik er geen woorden aan vuil maken.
25 maart 2009