Het is Prelude al jarenlang een doorn in het oog. Schaf een willekeurig kasteelromannetje aan, een literair hoogtepunt of een ranzig pornoblaadje en uit de kassabon kun je opmaken dat er 6 procent BTW is betaald. Koop je daarentegen een op cd vastgelegd meesterwerk van Monteverdi, Vivaldi, Bach, Mozart of om het even welke andere serieuze componist dan ook, dat levert de Haagse schatkist 19 procent aan omzetbelasting op. Zoiets is onnatuurlijk en valt niet goed te begrijpen.
Een aantal jaren geleden voerde ik een korte correspondentie over dit onderwerp met oud-D66-fractievoorzitter Boris Dittrich.
Die maakte zich toen samen met zijn Groen Links-collega Femke Halsema sterk voor de handhaving van de vaste boekenprijs in Nederland. Aanhakend op dit onderwerp kwam ik met een pleidooi de digitale geluidsdrager onder te brengen in het lage BTW-tarief. Het idee sprak hem wel aan. Hij gaf aan van mening te zijn dat er in dit geval geen doorslaggevende grond aanwezig was om muziek anders te beoordelen dan literatuur en/of lectuur.
Hij beloofde een en ander voor te leggen aan zijn collega Francine Giskes, die toen voor D66 belastingzaken in portefeuille had. Ik heb er nooit meer iets van gehoord.

Vanochtend verneem ik tijdens het scheren via Radio 1 dat de Europese Commissie een lijst heeft gepubliceerd met producten en diensten waarop de EU-landen het lage BTW-tarief mogen toepassen. Zo wordt de mogelijkheid geboden om restaurants, arbeidsintensieve diensten, maar ook bijvoorbeeld wegwerpluiers lager te belasten. Uit Nederlandse koker komt het gehonoreerde idee ook luisterboeken onder het lage tarief te brengen. Die kunnen straks dus goedkoper worden aangeboden. Bij de voorgestelde herschikking van de BTW-tarieven doet zich een mooie kans voor om de klassieke cd (ik preek voor eigen parochie) als cultuurdrager van Europees muzikaal erfgoed voortaan te laten vallen onder het lage BTW-regime. De prijsverlaging van 10 procent die dat met zich mee zal brengen, kan een stimulans van waarde zijn voor de klassieke cd-branche. En wat te zeggen van het signaal dat Den Haag en Europa middels een dergelijke beslissing zouden afgeven!
Minister Bos hoor ik zeggen dat hij verheugd is over het Europese voorstel. Naar naar feiten en rugnummers gevraagd, hult hij zich in het Radio 1-Journaal van 8 juli 2008 echter in bekende Haagse breedspraak.
Zijn collega minister Plasterk van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap steekt nooit onder stoelen of banken een liefhebber te zijn van klassieke muziek. Als koorlid zingt hij jaarlijks Bachs Mattheuspassie uit volle borst mee en hij is – getuige zijn optreden tijdens het afgelopen Edison Gala – ook een liefhebber van klassieke muziek op cd. Je mag van hem dus verwachten, dat hij aan dergelijke geluidsdragers een educatieve alsook een culturele waarde weet toe te dichten. Wellicht kan hij er bij zijn collega Bos – diens muzikale smaak beweegt zich tussen Michael Jackson en Oasis en die hoef ik dan ook niet lastig te vallen met mijn wens – op aandringen het gelijkheidsbeginsel in dezen te laten gelden en de cd als drager van cultureel erfgoed onder te brengen in het lage BTW-tarief. Het is, als ik minister Bos goed heb verstaan, een kwestie van willen.