Over klokgebeier en blazers in Regensburg

Afgelopen pinkstermaandag genoot ik tegenover de Dom in het Duitse Regensburg van een dubbele espresso toen klokslag twaalf uur het terras werd overvallen door een oorverdovend klokgelui. De gesprekken om mij heen verstomden, want tegen zo’n klokkenspel viel niet op te boksen. De afstand heb ik er niet op nagemeten, maar ik schat dat het terras een kleine 50 meter verwijderd ligt van de voet van de Dom. Het waarom van dit detail behoeft enige uitleg. Een aantal van u weet wellicht dat ik gemeenteraadslid (BOP) ben in mijn woon- en werkplaats Baarn.
Alhoewel ik mij had voorgenomen tijdens mijn bezoek aan de Tage Alter Musik Regensburg de Baarnse politiek even een paar dagen te laten voor wat het is, gingen mijn gedachten als vanzelf terug naar de Baarnse gemeenteraadsvergadering van vorige maand. De raad nam toen een besluit over de verruiming van het aantal zogenoemde incidentele festiviteiten in de buitenruimtes van de binnen het Natuurnetwerk Nederland gelegen Baarnse buitenplaatsen Paleis Soestdijk en Kasteel Groeneveld. In gewone-mensentaal gezegd, de gemeenteraad biedt beide historische locaties de mogelijkheid om jaarlijks zonder geluidsvergunning in totaal 24 evenementen te organiseren met een maximale geluidsbelasting voor de directe omgeving van 90 dB. En gelooft u mij, zo’n geluidsbelasting is niet mis.

Sinds het historische gebouw in handen is van Made by Holland vinden in de zomerperiode in de voortuin van het paleis dit soort concerten al regelmatig met vergunning plaats. Optredens van artiesten als Sting, Elvis Costello, Anouk, Bløf en Van Morrison trekken duizenden bezoekers, die van heinde en verre op het vermaak in de open lucht afkomen. Zij ondergaan uit vrije keuze het exorbitant hoge geluidsniveau waarmee dit soort evenementen gepaard gaan. Zo niet de omwonenden die tot in de wijde omgeving van het paleis ongevraagd urenlang worden getrakteerd op daverende decibellen en dreunende bassen. Daar waar zij een proteststem kunnen laten horen is het evident dat die vlieger niet opgaat voor de in de kwetsbare buitengebieden levende fauna. Het middels mijn iPhone gemeten klokgelui (88.1 dB) nam in Regensburg niet meer dan een paar minuten in beslag, maar het was genoeg om nog eens terug te denken aan het onzalige raadsbesluit van vorige maand.

Mocht u denken dat ik als liefhebber van oude muziek een zuurpruim op geitenwollen sokken ben, die zich verzet tegen elk vermaak in de open lucht, dan heeft u het mis. Terwijl Nederland een herfstachtig pinksterweekend beleefde, concerteerde in Regensburg onder een strak blauwe hemel in de buitenruimte van het Thon-Ditmarr-Palais de Italiaanse Zefiro Oboe Band. U begrijpt wel dat ik tegen dit soort niet elektronisch versterkte openluchtoptredens bij Paleis Soestdijk en Kasteel Groeneveld geen enkel bezwaar zou aantekenen.

Voor wat betreft de reden van mijn bezoek aan Regensburg kan ik overigens kort zijn, het was weer volop genieten bij de Tage Alter Musik in de stad aan de Donau. Bij leven en welzijn hoop ik er volgend jaar weer bij te zijn.

Zo klonk het in Regensburg buiten:

En zo binnen:

A Fancy – Fantasy on English Airs & Tunes

Bekijk deze cd