Het lijkt bedacht met de beelden van de verschrikkingen van Nice nog op het netvlies – om van al het andere wereldleed nog maar te zwijgen – het nieuwe concertseizoen van start te gaan met een Gids-CD die als titel draagt ‘Requiems’. De keuze voor de nieuwe cd van Vox Luminis viel echter al in de aanloop naar de zomer, ruim voordat de waanzin zich op de Promenade des Anglais in de Zuid-Franse badplaats aan de Middellandse Zee zich voltrok. Maar met het oog op de actuele toestand van de wereld is er denk ik geen muziek meer toepasselijk dan de twee zielenmissen van Johann Caspar Kerll (1627-1693) en Johann Joseph Fux (1660-1741). In muzikaal opzicht is er feitelijk geen moment van het jaar ongeschikt als het gaat om deze devote werken. Het zijn beide indrukwekkende composities die getuigen van (zich ontwikkelend) Midden-Europees muzikaal meesterschap in de 17e en 18e eeuw. Als u zich daarbij bedenkt dat de uitvoeringen worden verzorgd door Lionel Meunier en de vocalisten van zijn Vox Luminis, het Scorpio Collectief en het ensemble L’Achéron, dan weet u eigenlijk al met iets belangwekkends van doen te hebben. De Ricercar-cd ‘Requiems’ is zo fraai dat het weinig moeite zou kosten er een met superlatieven doorspekte bespreking aan te wijden. Dat laat ik echter over aan de schrijvers om den brode. Ik volsta met de beste recensie die u kunt tegenkomen: een relevant luistervoorbeeld uit beide requiems. Raakt u net als ik onder de indruk van zowel de muziek als de uitvoering dan kan ik mij niet voorstellen dat u nog een letter geschreven tekst nodig heeft om ervan overtuigd te raken dat dit een cd is waar u niet aan voorbij kunt gaan. Al was het alleen maar omdat de muziek van Kerll en Fux zo troostrijk is.
Kerll & Fux: Requiems