Preludes vorige Gids-cd mag in commercieel opzicht niet echt een succes genoemd worden. Niet meer dan een handvol liefhebbers liet zich via Prelude door de voortreffelijk door het ensemble Il Pegaso uitgevoerde composities van Claudio Monteverdi verrassen en verblijden. Of het met de meer toegankelijke muziek van de in het Spaanse Sevilla geboren edelman Francisco José de Castro anders uitpakt zal de tijd leren. Een ding staat vast, zijn muziek is om van te smullen en daar draait het om.
Over het leven van De Castro is weinig meer bekend dan dat hij stamt uit een oud Spaans adellijk geslacht. Hij moet geboren zijn in Sevilla kort na het jaar 1670 en zijn overleden ergens in de buurt van zijn zestigste levensjaar. Het weinige dat we weten van de componist speelt zich af Italië. Daar studeerde hij in Brescia geesteswetenschappen aan het Jezuïetencollege Collegio de’ Nobili. Van de aan dit opleidingsinstituut verbonden kapelmeester Paris Francesco Alghisi (1633-1733) kreeg hij muziekonderricht. Nog tijdens de studietijd van De Castro publiceerde in 1695 een gezaghebbende uitgever in Bologna diens bundel Trattenimenti Armonici da camera. De componist droeg de verzameling van twaalf triosonates op aan de man die het elitaire college in Brescia destijds bestuurde, te weten graaf Gaetano Giovanelli. Qua opbouw en structuur laten de kamermuziekwerken van De Castro zich vergelijken met soortgelijke composities van Arcangelo Corelli (1653-1713). Niet voor niets wordt hij vandaag de dag door kenners de Spaanse Corelli genoemd.
Het is aan de Spaanse violist Emilio Moreno te danken dat de muziek van De Castro opnieuw kan schitteren. Eind jaren tachtig van de vorige eeuw legde Moreno de triosonates vast samen met het ensemble L’Academia d’harmonia. Die uitvoeringen ken ik niet, maar kennelijk achtte de violist de tijd rijp de twaalf sonates opnieuw op te nemen, nu met zijn eigen ensemble La Real Cámara. En met deze uitgave heeft hij samen met zijn collega-violist Enrico Gatti, Mercedes Ruíz, cello, Pablo Zapicop, theorbe & barokgitaar, en Aaró Zapico, klavecimbel, waarlijk een monument opgericht voor de Spaanse edelman/componist. Luistert u via onderstaande geluidslink naar de derde sonate uit de bundel. Maakt de muziek u net zo blij als ze mij doet dan stuur ik u de ook in opnametechnische zin uitstekende Glossa-cd graag toe!
Castro: Trio Sonatas Op. 1 – Trattenimenti Armonici da Camera