Het zal u als krantenlezer niet zijn ontgaan. Ik heb het niet over de religieuze opleving die Nederland al dan niet zou meemaken, maar over de rijk gevulde dozen met cd’s die voor afbraakprijzen uitsluitend worden verkocht in de webshop van de krant. Weer komt de Universal Music Group uit de hoek met een doos vol religieuze toppers. Na de titels ‘Te Deum’ en ‘Stabat Mater’ is het nu de beurt aan het ‘Requiem’. Ik schat dat er steeds zo’n 5.000 dozen met een tiental reli-toppers worden gevuld en aan de man of vrouw worden gebracht.
De dodenmis is al jaren geleden door de ooit zo prestigieuze multinational opgedragen voor de reguliere klassieke cd-vakhandel. De dozen van nu kunnen niet anders gezien worden als de zoveelste branchevreemde kortzichtige nagels waarmee de doodskist van de zieltogende cd-branche nog steviger kunnen
worden dichtgespijkerd. De reguliere handel mag het vooral nog doen – en doet het nota bene nog ook! – met gehypte, liefst blootgeschouderde en volgeboezemde violistes en zangeressen. En wat te denken van de voor de zoveelste keer herverpakte oude meuk die tot herfstbladeren of lenteprikkels verramsjt, worden opgestapeld op de weinige toonbanken die dit land nog resten! Is het niet gênant dat de Nederlandse tak van de Universal Music Group het hoofd vooral nog boven water kan houden dankzij de krant, het verscheiden van wereldsterren als Luciano Pavarotti en het kunstmatig creëren van herdenkingen van geboortejaren van oudgedienden als Herbert von Karajan?
Nog even een blik in de dozen. In tegenstelling tot vele andere al dan niet religieuze samenraapsels is het met de inhoud van de Requiem-doos kwalitatief grotendeels in orde. Laat me er een tweetal cd’s uitlichten. De uitvoeringen van de dodenmissen van Wolfgang Amadeus Mozart en Gabriel Fauré mogen er gewoon zijn. Ze worden uitgevoerd op historisch verantwoord instrumentarium en ook met het vocale aandeel zit het minstens snor onder leiding van John Eliot Gardiner. Beide missen kunt u overigens nog steeds aantreffen in cd-bak van de reguliere cd-handelaar. Die moet daar dan gelet op de voor hem geldende inkoopprijs – meer dan dertien euro exclusief BTW! – een prijs voor vragen die maar amper ligt beneden de aanbiedingsprijs van de met tien cd’s gevulde doos.
Het opsteken van meer loftrompetten bij de ‘Finale meesterwerken door de eeuwen heen’ laat ik verder over aan de ‘onafhankelijke’ muziekjournalisten Peter van der Lint (Trouw) en Kasper Jansen (NRC Handelsblad). Ondertussen rest mij niets anders dan u te verwijzen naar de pagina’s met door Prelude aangeraden cd’s.