‘Hij is voor de bakker’

‘Kunt u mij aan deze cd helpen?’
Uit haar eigen collectie heeft mevrouw een exemplaar gevist met fluitmuziek van Telemann. Ze wil eenzelfde cd cadeau geven aan een vriendin van haar die binnenkort verjaart. De cd, ooit bij mij gekocht, bevindt zich niet meer in de winkelcollectie. In de loop van de tijd gebeurt het dat uitvoeringen worden ingehaald door de actualiteit. Het maakt een cd er niet minder om, maar toch…. Verder lezen ‘Hij is voor de bakker’

Een ‘bijna-niet-leuk-ervaring’

Bij tijd en wijlen wordt mij de vraag gesteld of het anno 2002 nog wel leuk is eigenaar te zijn van een klassieke cd-speciaalzaak. Niet zo’n vreemde vraag, want via de media wordt regelmatig kond gedaan van kommer en kwel die de klassieke cd-markt teisteren. En wat te denken van Bachs Johannes Passion die twee deuren verder in een Kruidvatvestiging te koop wordt aangeboden voor € 3,61. Verder lezen Een ‘bijna-niet-leuk-ervaring’

Het evangelie

“Heeft u ook de Mattheus zonder het evangelie?”

“Nee, daar kan ik u niet aan helpen.”

“Bestaat zoiets wel?”

“Dat weet ik niet meneer en eigenlijk wil ik het ook niet weten.”

“Hoe bedoelt u?”

“Meneer, een Matthäus-Passion zonder het evangelieverhaal, zeg nou zelf.”

“Maar ik vind dat evangelie juist zo slaapverwekkend.”

“Dan zou ik er maar niet aan beginnen meneer.”

Aanvulling 2008: Voor andersdenkenden…

Tafelen met de Messiah

Het is een paar dagen voor Kerst. Een oudere dame gekleed in een stemmige zwarte overjas stapt de winkel binnen. Op mijn vraag of ik haar ergens mee van dienst kan zijn, opent zij een klein zwart glimmend handtasje en neemt daaruit een deel van een bladzijde, kennelijk gescheurd uit een culinair tijdschrift, want onder een opsomming van gangen voor een bourgondisch kerstdiner staat als muzieksuggestie vermeld ‘De Messiah van Händel‘. Verder lezen Tafelen met de Messiah

Het is zo moeilijk allemaal…

“Ach meneer, het is zo moeilijk allemaal. Ik weet het niet meer. Ik kan niet meer zoveel hebben. Ja, u zult me wel ouderwets vinden, maar het is nu eenmaal zo.”
Ik bied de bejaarde dame een stoel aan en vertel haar, dat een door haar bestelde cd is gearriveerd. Naar aanleiding van een recensie heeft mevrouw een cd besteld van de sopraan Lisa Della Casa. Opnamen gemaakt in de jaren vijftig. Bij de bestelling vertrouwde ze me al toe dat ze nu eenmaal op ouderwets viel.
“Ik ben niet van uw generatie, begrijpt u wel meneer, dus al dat moderne is niets voor mij, maar ja, dat zal u niet interesseren.”
Bij het beluisteren van Lisa Della Casa’s cd, wordt het mevrouw duidelijk dat de recensent kennelijk een andere kijk op stemmen heeft dan zij.
“Het is geen Schwarzkopf, hè meneer? O nee, bij lange na niet. Schwarzkopf had dat typische, u weet wel, dat paste in die tijd van Duitsland, zo vlak na de oorlog.”
Zwijgend luistert mevrouw verder om even later op te merken: “Eigen schuld, had ik het maar niet moeten bestellen. Maar ja, u zei niets, nee, nee, dat doet u niet meer sinds u weet dat ik op ouderwets val. Ja, eigen schuld.”
Verder lezen Het is zo moeilijk allemaal…

Aanrommelen

Het is een prachtige zomerdag. De zon staat aan een wolkenloze hemel en zorgt er voor dat de buitentemperatuur een bijna tropische waarde bereikt. Het is zo’n zomerdag die je het liefst zou willen doorbrengen aan een koele waterkant op een Grieks eiland. Terwijl de temperatuur in de winkel de buitenwaarde lijkt te gaan overstijgen en via de geluidsinstallatie klanken weerklinken uit het pianoconcert in A groot van Carl Loewe (1796-1869), wacht ik nog steeds op mijn eerste klant. Verder lezen Aanrommelen