De temperatuur kent op zaterdag 10 juli 2010 in Nederland, ook voor Baarnse begrippen, een ongekende hoogte (+35º C). Het KNMI kondigt voor de avond een weeralarm af. Automobilisten krijgen gelet op het verwachte noodweer het advies vooral niet de weg op te gaan. Op zo’n avond vindt in de Paaskerk een concert plaats ter opluistering van het 20-jarig jubileum van Prelude.
In de kerk staat een wonderschone, rond 1787 door de Wener Ferdinand Hofmann gebouwde fortepiano. De Franse klavierspeler Frédérick Haas koopt het instrument in 2009 op een veiling in Londen. De naam van de bouwer is dan nog onbekend. Ondanks de slechte staat waarin het instrument verkeert, geloven Frédérick en Christian Kuhlmann, hij is een in Bremen werkzame restaurateur van historische klavierinstrumenten, in de klank én kwaliteit van het instrument. Pas tijdens de restauratie wordt duidelijk dat de fortepiano een ware Hofmann is. Na de restauratie blijkt, dat de eerste indruk de beste was; een prachtig instrument met een rijke klankkleur.
Dat instrument staat dus opgesteld in de Paaskerk waar de temperatuur aan het eind van de middag is opgelopen tot ruim 26º C. Het programma meldt muziek van Mozart, Haydn, Scarlatti en Beethoven.
Op de dag van het concert geeft een aantal mensen te kennen die avond thuis te blijven. Het spijt ze zeer, maar de hitte, het weeralarm… Anderen hebben al eerder aangegeven het concert niet te kunnen bezoeken vanwege vakantie of andere verplichtingen elders. Het zorgt ervoor, dat ik als jubilaris reken op een klein aantal concertgangers. Maar wat blijkt? Als het concert een aanvang neemt, is de kerk verrassend goed gevuld. Wat een mensen! Vanuit alle windstreken zijn ze naar de Paaskerk afgereisd. Ondanks de waarschuwingen toch vertrokken uit België, Limburg, Friesland en waar al niet vandaan. Het bezorgt mij een onbeschrijfelijk goed gevoel. In muzikale vriendschap verenigd met zovelen. Ook in herinnering weet ik mij verbonden met velen die er niet meer zijn…
Frédérick Haas brengt de muziek van Mozart en kompanen als niet eerder gehoord. Het grote aantal bezoekers zorgt niet alleen voor een stijging van de temperatuur in de kerk, maar voert ook de luchtvochtigheid naar een tropisch niveau. Programmaboekjes doen dienst als waaier. De Hofmann houdt zich onder de extreme omstandigheden ongekend fraai staande. Tijdens de pauze van het concert zorgt het naderende onweer voor een verkoelende bries. Alle kerkdeuren tegenover elkaar open gezet. Als de tweede helft begint, blijven ze open. Het meer en meer dreigende onweer zorgt voor gerommel op de achtergrond. Een plotselinge windvlaag klapt een van de kerkdeuren luid dicht. Het deert niet. De muziek van Mozart, het spel van Frédérick, de klank van Hofmann, ze zijn niet te verslaan.
De reacties na het concert zijn hartverwarmend; het maakt door muziek verbonden vriendschappen tastbaar. Veel bezoekers moeten na het concert op weg naar huis terecht zijn gekomen in heftig noodweer. Sommigen constateren op het NS-station dat het treinverkeer is stilgevallen. Teruggekeerd in de kerk waar nog een klein feestje gaande is, wordt alternatief vervoer gezocht en gevonden. Voor zover ik dat heb kunnen nagaan, is iedereen uiteindelijk ongedeerd thuis aangekomen.
Wat was het een geweldig festijn!
Naschrift:
Van het concert is door AVC Pim Verdonk een videoregistratie gemaakt. Zodra beeld en geluid beschikbaar zijn, zal een deel van het concert via deze pagina publiek worden gemaakt.
(Foto: Adriaan van Wijck)
