Dramatisch ga ik er niet over doen, maar hoe kritisch kun je zijn als handelaar in klassieke cd’s? Mijn aanbevelingen komen enkel en alleen voort uit persoonlijke waarderingen en worden niet gevoed door promotionele acties van cd-producenten en/of bijdragen van recensenten. Soms is de kwaliteit van een productie zo hoog dat er wat mij betreft gesproken kan worden van universele schoonheid. 
Staat u mij toe als voorbeeld te noemen de door Alpha uitgebrachte cd Larmes de Résurrection van het door Simon-Pierre Bestion geleide ensemble La Tempête. Toen ik deze cd voor het eerst beluisterde wist ik niet wat me overkwam. Verder lezen Met tranen in de ogen…
Tag: Recensenten
Nederlandse muziekrecensenten
Beethovens laatste strijkkwartetten briljant vertolkt door het Quatuor Mosaïques
Begin jaren negentig van de vorige eeuw besprak een recensent in het muziektijdschrift Luister – ik was daar toen nog op geabonneerd – een cd met strijkkwartetten van Haydn uitgevoerd door het Kodály Quartet. Dat hij de cd met een zeven overwaardeerde was tot daar aan toe, het was zijn opmerking dat het wachten was op betere uitvoeringen die mij triggerde. Via een reactie in Luister liet ik de recensent fijntjes weten dat zijn wens al eerder door het Oostenrijkse Quatuor Mosaïques was gerealiseerd. Het moet gezegd, de muziekbeoordelaar kon tegen een stootje. Verder lezen Beethovens laatste strijkkwartetten briljant vertolkt door het Quatuor Mosaïques
Zeker wel heilig!
In de Volkskrant van 27 september 2017 komt contratenor Maarten Engeltjes aan het woord. Hij spreekt over zijn nieuw opgerichte barokensemble PRJCT en laat onder andere weten: “De laatste tijd zie je dat veel barokensembles zich aan cross-overs wagen, maar daar heb ik niks mee – we gaan niet ineens met een saxofoon spelen. Ik denk dat we die crossoverdingen vooral te danken hebben aan de fondsen die almaar vragen om vernieuwing. De muziek die ik zing, heeft drie fucking eeuwen doorstaan, moeten wij dan de inhoud veranderen?” Net als andere ensembles die zich niet overgeven aan het modeverschijnsel dat cross-over heet, heeft ook Engeltjes ervaren dat de fondsen hun beurzen gesloten houden voor musici die ervoor kiezen de eeuwenoude muziek uit te voeren op een wijze die wél recht doet aan de oorspronkelijke compositie. Ik vind dat hij een sterk punt heeft, maar ik voel mij net als de zanger een roepende in de woestijn. Een paar jaar geleden promootte het lijfblad van de Klassieke Zaken Christina Pluhar’s cd Music for a While met muziek van de jazzcomponist […] Henry Purcell. Verder lezen Zeker wel heilig!
Voor sommigen blijft het tobben met oude instrumenten…
Hoe lang is het geleden dat pagina’s vol met gerecenseerde klassieke cd’s wekelijks de landelijke kranten vulden? Tegenwoordig vormen klassieke cd’s een minderheid op die pagina’s. In de Volkskrant (VK) van vandaag (11.08.17) vallen drie van de negen besproken cd’s in de categorie klassiek. Als regelmatig bezoeker van de website van Prelude moet het u opvallen dat die bijzonder actueel is. Zo niet de kranten. Vorige week besprak de VK een cd met met muziek van Henricus Isaac uitgevoerd onder leiding van Jordi Savall, een productie die u eerder dit jaar in mei al aantrof op de website van Prelude. Verder lezen Voor sommigen blijft het tobben met oude instrumenten…
Een kleine vergelijkende impressie
In NRC Handelsblad van 22 maart 2008 schrijft muziekredacteur Kasper Jansen over Bachs Mattheuspassie die op Goede Vrijdag 2008 is uitgevoerd in het Amerikaanse Boston onder leiding van Bernard Haitink. Onder kop ‘Eindelijk dirigeert Haitink de Matthäus’, schrijft Jansen onder andere: ‘In Boston luisteren naar de Matthäus van Haitink lijkt een pelgrimage naar de profeet die in eigen land op dit gebied niet wordt geëerd’, en ‘In de opzet met twee kleine orkestjes lijkt de Matthäus van Haitink op de ‘authentieke’ uitvoeringspraktijk.’
Via het Amerikaanse radiostation WGBH-Radio kon de Bostonse Mattheus worden beluisterd. Van het zogenaamde c.q. modieuze leentjebuur spelen bij de authentieke uitvoeringspraktijk viel niets te bespeuren.
Terwijl u dit leest, weerklinkt een aantal sprekende voorbeelden. Eerst is daar de Bostonse schreeuw van het volk om ‘Barrabam’ – door Jansen omschreven als een echo van Mengelberg – en de aansluitende oproep Jezus te kruisigen. Aansluitend hoort u dezelfde fragmenten zoals te vinden op de Linn-registratie van Bachs Mattheuspassie op authentieke wijze uitgevoerd door de Schotse Dunedin Consort & Players onder leiding van John Butt.
Ook in het ‘kleinere’ werk vallen er mijns inziens geen raakvlakken te bespeuren met de oorspronkelijke uitvoeringspraktijk (als dat al mogelijk zou zijn met moderne instrumenten). Ter illustratie een fragment van de aria ‘Erbarme dich, mein Gott…’ zoals die in Boston weerklonk onder baton van Haitink met zijn favoriete alt Christianne Stotijn. Aansluitend in dezelfde aria weer de Schotten met als soliste Claire Wilkinson.
Enfin, oordeelt u zelf maar…
Hoe vilein een recensent kan zijn
Op maandag 4 april woonde ik in Antwerpen de presentatie bij van de nieuwste cd van het internationaal samengestelde Belgische ensemble Graindelavoix. Muzikaal leider Björn Schmelzer vertelde over de op cd vastgelegde Messe de Nostre Dame van Guillaime de Machaut (ca. 1300-1370), de Belgische schrijver Peter Verhelst deelde zijn eerste luisterervaringen met het publiek, er werd een aantal delen van de cd ten gehore gebracht en Graindelavoix verzorgde een indrukwekkend mini-optreden. Verder lezen Hoe vilein een recensent kan zijn
December Cadeaumaand
Als handelaar in klassieke cd’s denk ik met weemoed terug aan de tijd dat zilveren schijfjes in de feestmaand december nog hoog op de cadeaulijstjes prijkten. Vandaag de dag haalt Sint Nicolaas geen Bach, Mozart of Vivaldi meer uit de zak en ook onder de kerstboom tref je ze nog maar zelden aan. Denkt u vooral niet met een gefrustreerde middenstander van doen te hebben. Ik ben gelukkig met het feit dat ik naast het verzorgen van Preludes webwinkel opnieuw actief kan zijn in de Baarnse Laanstraat om ook daar liefhebbers te kunnen voorzien van informatie over de aanraders van Prelude. Over dat laatste wil ik iets kwijt. Er zijn uitgaven die als de spreekwoordelijke zoete broodjes uit de webwinkel vliegen. Neem bijvoorbeeld de fraaie Alpha-productie met de wonderschone uitvoering van de oorspronkelijke versie van het beroemde Gloria van Vivaldi door het Franse Le Concert Spirituel o.l.v. Hervé Niquet. De NRC van 30 november besteedt er twee regels aan. Als ik zo’n ‘recensie’ lees zeg ik met de moeder van Stampertje: “Als je niets te zeggen hebt, zeg dan ook niets.” Gelooft u mij op mijn woord als ik laat weten geen fraaiere versie van het werk te kennen. Enfin, luistert en oordeelt u zelf maar:
Andere aanraders zijn blijkbaar minder geschikt voor een louter digitale aanprijzing en laten zich beter promoten in de winkelruimte van Preludes Trefpunt Klassieke Muziek. Daar ten gehore gebracht vinden ze wel de aftrek die ze verdienen. Neem het kwartet cd’s dat u hieronder ziet afgebeeld. U weet dat u van harte welkom bent in Baarn om onder het genot van een kopje koffie nader kennis te maken met deze pracht-producties. Bent u niet in staat het trefpunt van Prelude te bezoeken, neemt u dan wel de gelegenheid te baat te luisteren naar muziek die vrijwel zeker niet in uw cd-collectie voorkomt en daar wellicht wel in thuishoort:
Rest mij nog u en de uwen alvast een mooi Kerstfeest en een dito jaareinde toe te wensen!
Met muzikale groet,
Kees Koudstaal,
eigenaar Prelude
Over elitair klassiek geneuzel en een zekere vorm van plagiaat
Kortgeleden val ik op een late zondagmiddag bij toeval midden in het Radio 4 programma Diskotabel. Het is het openingsdeel van Pergolesi’s Stabat Mater dat me triggert. Ik hoor een meer dan beroerde uitvoering waarin alles wat het werk zo fraai maakt door solisten en orkest rigoreus om zeep wordt geholpen. Nieuwsgierig naar de mening van het panel blijf ik luisteren. Verder lezen Over elitair klassiek geneuzel en een zekere vorm van plagiaat
Over prietpraat en een fraaie Händel
Op de pagina ‘Muziek’, rubriek klassiek, schrijft in De Volkskrant van donderdag 2 september onder het kopje ‘Werken aan de reputatie van Bachs zoon’ recensent Frits van der Waa over een uitgave van de Belgische cd-producent Ricercar. Dat label bracht onlangs een set van twee cd’s voor de prijs van één op de markt met in hoofdzaak ‘cembalokonzerte’ van Wilhelm Friedemann Bach. Verder lezen Over prietpraat en een fraaie Händel
Meneer Koudstaal, waarom toch … (II)
Medio december vorig jaar is Preludes Leestrommel aangevuld met een verhaal over de nieuwste cd van de Nederlandse countertenor Maarten Engeltjes. Dit naar aanleiding van het feit dat op zijn website te lezen staat dat die cd met cantates van J. S. Bach (vanaf 15 december 2008) ‘uiteraard bij alle (!) klassieke vakhandels in Nederland’ te koop is. Bij Prelude dus niet. Verder lezen Meneer Koudstaal, waarom toch … (II)