Zoete wraak of toeval?

Een kleine week na plaatsing van de column ‘Niet lullen, maar plakken’ van 28 maart 2005 verstuurt Prelude op verzoek een cd naar het werkadres van een medewerker van de gemeente Haarlem. Twee dagen later brengt TPG Post de envelop met cd terug naar de Preludewinkel. Op de TPG Post-retoursticker is het vakje ‘vertrokken’ aangekruist.
Een complete gemeentelijke afdeling zomaar vertrokken naar ‘adres onbekend’? Lijkt me sterk. Een telefoontje naar de cd-besteller leert dat er niets mis is met adres dat op de envelop vermeld staat. Van een vertrek is al helemaal geen sprake. Voor alle zekerheid geeft hij mij een postbusnummer op. De baliemedewerkster van het Baarnse Postkantoor antwoordt op mijn klacht aangaande de vreemde gang van zaken: “Daar gaan wij niet over. Voor klachten moet u zich melden bij de TPG.”
U begrijpt dat ik die geliberariseerde TPG Post-drinkbeker liever aan mij voorbij laat gaan en mokkend de envelop heb voorzien van opnieuw € 1,56 aan postzegels.